همانطور که قدرت در حقیقت همان اطاعت است ، مجازات نقش ویژه ای در نافرمانی مدنی دارد. ثورو در کتاب «مقاومت مدنی» از 1849 استدلال میکند که مجازات هم برای حفظ ساختارهای قدرت و هم برای مقاومت در برابر آنها ضروری است. مجازات همان چیزی است که در نهایت اطاعت را ایجاد می کند: “در حکومتی که به ناحق کسی را زندانی میکند، مکان مناسب برای یک فرد عادل نیز زندان است” (Thoreau, 1995, p. 18, original 1849).
از آنجا که کسانی که نافرمانی مدنی را انجام می دهند از عواقب نافرمانی در امان نیستند، افراد بیشتری برای شکستن قوانین و تصمیمات ناعادلانه به چالش کشیده می شوند. کسانی که در زندان هستند نشان می‌دهند که می‌توان بر مانع عدالت – که همانا ترس از مجازات و سایر پیامدهای شخصی است – غلبه کرد. زندانیان به امکان شکستن ترس از زندان پی می برند و به آن واقعیت می بخشند .
بر اساس تجربه گاندی، او معتقد است که قدرت سیاسی زندانی شدن به دلیل نافرمانی مدنی بسیار فراتر از کار سیاسی در آزادی است: «بنابراین هزاران نفری که در زندان‌های مختلف هند هستند، بهتر از مجموع همه رهبران آزاد شده قادر به بازآفرینی قدرت نافرمانی مدنی هستند. «گاندی، 1999، جلد 51، اصل 1931).
زندان ها به جای تنبیه نافرمانان، اطاعت را تولید می کنند. زندان ها مطیع را در اطاعت محبوس نگه می دارند. در اینجا، تعریف ما از خشونت پرهیزی به تحلیل فیلسوف فرانسوی میشل فوکو (1926-1984) از زندان به عنوان تولید کننده اطاعت و انضباط به جای مجازات نزدیک است (فوکو، 2004؛ هرنگن، 1990).
وقتی قدرت مخرب و قانون فاقد حمایت شهروندان باشد، تهدید به مجازات ابزاری برای وادار ساختن خود آن کسانی است که خود را متعهد می‌کنند، مطیع آن قانون مخرب بمانند. بنابراین دیوارهای زندان از داخل به بیرون تبدیل می شوند. زندانیان اصلی کسانی می شوند که با وجود نارضایتی از دستور، گرفتار اطاعت می شوند. کسانی که نافرمانی مدنی می کنند، داستانهایی را به اشتراک گذاشته اند که چگونه دیوارهایی ذهنی ناشی از ترس از مجازات به غیر از دیوارهای زندان آنها را در اطاعت گرفتار کرده است. دیوارهایی از جنس ترس از تهدید و خشونت، اخراج و طرد شدن آنها را در اطاعت گرفتار کرده است. (Herngren، 1999).
بیوگرافی پر هرگرن
پر هرنگن در مورد نافرمانی مدنی و عدم خشونت کار میکند. پر هرنگن به دلیل خلع سلاح یک موشک هسته‌ای با چکش به همراه هفت نفر از دوستان در گروه پرشینگ پلوشارز در آمریکا به هشت سال زندان محکوم شد. او پس از پانزده ماه زندان، به سوِد بازگردانده شد. وی در سوئد و انگلیس به دلیل اقدامات غیرخشونت‌آمیز مشابه به زندان محکوم شده و در مصر نیز دستگیر شده است
پر هرنگن چهارده کتاب به زبان‌های مختلف منتشر کرده است. علاوه بر این، او آموزش نافرمانی مدنی و عدم خشونت را در اروپا، کردستان، عراق، ترکیه، قرقیزستان، شیلی و گواتمالا رهبری کرده است.
سازمان مقاومت بین‌المللی دربرابر جنگ پر هرنگن را به عنوان یکی از با تجربه‌ترین مربیان عدم خشونت در جهان انتخاب کرده است.